“Ne yaparsak yapalım başka yolu yok. Bu gezegende bir süre daha tıkılı kalacağız!”

Ahmet Gündoğdu, önünde uzanan taşlık alanda ağır ağır ilerliyordu, ilerlerken sürekli önüne bir taş çıktığı için havalanmak zorunda kalıyordu ve yer çekiminin Dünya’ya nazaran hafif olmasının etkisiyle bu havalanmaları yavaş bir hareketle oluyordu. Yanındaki arkadaşı Erdal Gürel ona yetişmeye çalışırken sık sık yuvarlanıyordu, çünkü yuvarlanmadan havalanmak çok zordu, bir yerden bir yere kona kona ilerleyen güvercinler gibiydiler ama sorun şu ki onlar güvercin değillerdi ve doğar doğmaz uzun süreli uçuşları öğrenmek gibi bir şansları olmamıştı.

“Bu kadar kötümser olma Ahmet, araştırmalarımız bitip aradığımızı da bulunca bir daha dönmemek üzere arkamıza bile bakmadan kaçacağımızı biliyorsun. Sadece o kaçış anına ve bunun vereceği mutluluğa odaklan.”

“Zaman ilerledikçe bu an giderek uzaklaşıyor gibime geliyor Erdal. İnsanlığın yayılma tutkusuna hizmetten başka çaremiz mi var.”

“En azından hizmeti fiziksel olarak değil robot olarak yerine getirdiğimiz için mutlu olmalısın Ahmet.”

Ahmet ile Erdal, üzerinde araştırma yaptıkları Yemoja adı verilen, 58 Opiuchi c kodlu gezegende birer robot olarak bulunuyorlardı. Birleşmiş Milletler Uzay Araştırmaları Enstitüsü’nün gönderdiği uzay aracıyla Yemoja gezegeninin yörüngesine bedensel olarak yerleşmişlerdi.

Devamını bilimkurgukulubu.com’da okumak için